Birkaç haftadan beri kafamı toplayamıyorum
Yazacak o kadar şey var ki!
Düşündüklerimi haber olarak yazınca buraya yazacak bir şey kalmıyor diye düşünüyorum
Neler oldu neler
Haftanın en önemli olayı kül bulutu mu?
Hayır!
Bakalım neler olmuş?
Daha çocuk yaşlarda iken büyüklerim söylerdi:
Bir yere baş olda. Nereye olursan ol
İstersen soğan başı ol
Bu söz doğru mu, eğri mi bilemem
Ama bir yerlere baş olmaya hep itildim
Bazen baş oldum. Bazen de kaçtım
Rahmetli Çetin Emeç Hürriyet gazetesinde: Git şu masanın başına otur. Beni sıkıntıdan kurtar dediği zaman çok üzülmüştüm.
O masaya oturmakta "baş" olmaktı
Birileri özgürlüğümü elimden alıyorlar sanıyordum.
Ben özgürlüğü ve başına buyruk olmayı seven biriyim.
Koltuğu sevseydim devlet dairesinde çalışırdım.
Gazeteciliği seçtim.
Hürriyette 5 yıl oturduğum masa bana mahkumiyet gibi geldi.
Ama yılmadım, usanmadım çalıştım.
Koltuğun hakkını verdiğime inanıyorum.
Bir yere baş olmamı isteyenler beni iyi tanıyordu.
Çıkar hesaplarımın olmadığını biliyorlardı.
Alavere, dalevere sevmediğim için beni istiyorlardı.
Nitekim zamanı gelince, oraları yeni yetişen pırıl pırıl, iyi eğitim görmüş, vizyon sahibi gençlere bırakmaktan büyük gurur duydum.
Ama şimdi bakıyorum, galiba ben hata etmişim.
Biraz daha durup gençlerin önünü açsaydım diye düşünüyorum.
Birileri gelip o gençlerin önünü kesiyor.
Yarım yamalak bilgileriyle, vizyonsuzluklarıyla o gençlere yol vermiyorlar.
Yapışıyorlar koltuğa ve bırakmıyorlar.
Çünkü doymak bilmeyen çıkar hesapları var.
Türkiyeyi, Türk insanını hiç sevmiyorlar.
Sadece kendilerini seviyorlar.
Selam verirken bile içlerinde hainlik ve gizli hesaplar var.
Her sabah yataktan kalktıklarında Bu gün kime kazık atsam diye yola çıkıyorlar. Varsa yoksa para
Çünkü onları o koltuklarda yeteneklerinin değil paranın tutacağını biliyorlar.
Çevrelerine dolduruyorlar dalkavukları ve yaşadıklarını zannediyorlar.
Halbuki ceplerinde para var ahir ömürlerinde öyle güzel yaşarlar ki
Dedim ya vizyon meselesi
O parayı yemesini bile bilmiyorlar
Para deyince aklıma rahmetli Vehbi Koç geldi
Hani Türkiyenin en güçlü adamı olduğu halde,cenazesi bazı sapıklar tarafından iki ay naylon torbada gezdirilen değerli insan
Hürriyette çalıştığım dönemde birkaç arkadaşımla beni Şişlide eşi için yaptırdığı binada sohbet etmek için öğlen yemeğine çağırmıştı.
Tuğrul Kutadgolibik telefon etmiş Aman Özkan geç kalma
demişti.
Geç kalmadım gittim.
Bizi bir salona aldılar. Oradakilerle çay kahve içtik.
Kadro tamamlanınca bir yemek odasına geçildi.
Ortada Vehbi Koç yoktu
Her gün öğlenleri yarım saat şekerleme yaptığını söylediler. Birkaç dakika sonra yanımızda olacaktı.
Beni kıdemliyim diye masanın başına, Vehbi Koçun koltuğunun yanına oturttular.
Neden sonra içeriye o güler yüzlü haliyle Vehbi Koç girdi
Kusura bakmayın çocuklar
Mazeretimi size söylemişlerdir. Her gün yarım saat şekerleme yapmazsam günüm allak bullak oluyor diyerek bizden özür diledi.
Sofraya oturduk.
Garsonlar vızır vızır çalışıyordu.
Önce önümüze salata ve çorba geldi.
Vehbi Koç çorbaya başlayınca bizde başladık.
Daha sonra önümüze nefis bir imam bayıldı geldi.
Biz hemen yumulduk. Birkaç yudum almıştım ki, Vehbi Koçun önüne kuru bir dilim kara ekmeğin üzerinde kibrit gibi peynir olan bir tabak geldi.
Ses çıkarmadan hepimiz imam bayıldıları götürüyorduk.
Vehbi Koç ise gülerek bizleri seyrediyordu.
Şaşırmıştım. Sormadan edemedim.
Vehbi bey siz neden İmam Bayıldı yemiyorsunuz? dedim.
Vehbi Koç, önündeki ekmekten bir lokma ısırdıktan sonra gülerek başını salladı
Bana doktorlar izin vermiyor. Siz iştahla yedikçe ben yemiş gibi oluyorum. Benim günlük yemek istihkakım bu kadar dedi.
Türkiyenin koskoca imparatorluğunun başındaki insanın doyasıya yemek yiyemeyişi beni üzmüştü. İmam Bayıldıyı bırakmak istedim. O itiraz etti:
Aman devam et. İstersen bir tabak daha getirteyim. Şu an sizlern yemek yemesini seyrederek dünyanın en mutlu insanı oluyorum dedi.
O gün bizler yedik içtik, Vehbi Koç bizi seyretti ve sohbet etti. Bu buluşmaların sık sık tekrar edilmesini söyledi.
Oradan ayrılırken yol boyunca paranın her şeyi halledemeyeceğini öğrenmiştim.İnsanın parası varsa sağlıklı iken doyasıya harcaması gerektiğini düşündüm.
Hele hele bir yerlerde hayatımın kıymetli dönemini feda ederek baş olacağım ve kazık çakacağım diye hiç gayret göstermemek gerektiğini anladım.
Adamın birine 70 yaşında piyangodan büyük ikramiye çıkmış. Adam basmış küfürü
Neden küfür ediyorsun diyenlere
Bu saatten sonra gelen paraya küfür etmeyeyim de neye edeyim demiş
Bunları niye yazdım.
Geçtiğimiz haftanın olayları bu hikayelerde gizli
Kıssadan hisse
Anlayan anlar
Olmazsa Nasrettin Hocanın dediği gibi, anlayanlar, anlamayanlara anlatır.
Kalın sağlıcakla