Sabancı Avivasa’yı halka açıyor

Gezetede haberi okuyunca çok gerilere gittim. Borsanın yeni başladığı 1985 yılı zannedersem. Borsayı küçük de olsa Babali yokuşunda Ziraat Bankası’nın yan tarafında açmısız ve ilk çanıda çalmışız.
Giderek oyuncular türemeğe başlamış. Hakem var, seyirci var. Ama top yok. Yani herşey hazır ama oynayacak top yok. Şirketler nazlı. Borsaya gelmiyorlar.
Herkeste bir bekleyip görelim havası var. Bizde o günlerde aracı kurum olarak harıl harıl firmaları dolaşıp onları halka açılmağa ikna etmeğe çalışıyoruz.
Bende rahmetli Sakıp Sabancı’dan bir randevu kopardım. Konu malum. Sabancı grubunun borsaya ilgisini çekmek. Türk özel sektörünün seçilmiş firmaları onlarda. Bu konuda önderlik etmeleri gerektiğini dilimin döndüğünce anlatmaya çalışıyorum.
Rahmetli dinledi dinledi ve sonunda “Bizim için daha erken” dedi. Ben dişimle tırnağımla çalışıp didinip kurdum bu şirketleri. Üçbeş kuruşa satamam” dedi. Tabi çok konuştuk ama özeti bu. Sonra fazla geçikmeden Sabancı grubuda borsaya geldi ama yavaş yavaş geldi. Buğün Avivasa’yı duyunca ayrıca memnun oldum. 
O toplantımızda rahmetli ile başka konularıda konuştuk. O günlerde Sabancı grubu lastikte Bridge ile görüşmeler yapıyordu. Ona özellikle değindi. Biliyorsun biz aramızda birer yaş olan erkek kardeşleriz. Allah geçinden versin ama gitmeğe başlayınca arka arkaya gideceğiz. Geride kalan çocuklar bu imparatorluğu yönetemezler. Onun için politika olarak yabancılarla evliliği seçtik. İleride yabancılar yönetsin. Bizim çocuklarda oturup temettülerini alsınlar” demişti.Zaman rahmetliyi haksız çıkardı. Maşallah ikinci jenerasyon gayet iyi götürüyor işleri.
Gelişmiş borsalara sahip olmak, her bakımdan çok önemli. Batıda özelllikle Amerikada şirketler hiçbir zaman orjinal sahiplerinde kalmamış. Halka açılmışlar. Zamanlada hisseler erimiş. Kontrolleri kaybetmişler.
Bizim gibi mülkiyet mefhumunun çok kuvvetli olduğu aile şirketlerini borsaya ikna etmek gerçekten zor. Ancak başka da yolu yok. Jenerasyon konusunda her zaman şanslı olmak mümkün değil.
Er veya geç o yolu denemek zorundalar.